บ้าหอบฟาง

มาดูกันว่าหอบอะไรมาจากไทยบ้าง
หอบเป็นบ้าหอบฟางเลยล่ะ
สองกระเป๋าใบใหญ่กับเป้สะพายตุงๆใส่หลัง และกระเป๋าสะพายข้างอีกหนึ่งใบ
กว่าจะยกเป้ใส่หลัง และเอาออกจาหหลังได้ เหงื่ออกเลยล่ะ
จนท.ที่ตรวจ กระเป๋า ตอนเข้าเมกา ถามAre you OK?
หุหุ เหงื่อท่วมตัว ผมนี่เปียกเหงื่อ บานหัวฟู พันกันตอนดึงเป้ออกจากหลัง
เดาเอาน่ะ ไม่ได้เห็นตัวเองหรอก แต่รู้ว่าเหงื่อเยอะมาก เหนื่อยมาก
หายใจทางปาก พะงาบๆ
เสียดายลืมถ่ายรูปสภาพนั้นไว้ดู


อันดับแรก ลุ้นมาก ว่าจะมาถึงอย่างปลอดภัยไม๊
รองเท้าพังไปหนึ่งคู่ เสียดายจัง


นี่ก็อุตส่าห์หอบมา หมดนี่เลยนะ เอามาจากไทย ครั้งแรกหอบมามากกว่านี้อีก
ดูรักการอ่านจัง ชอบอ่านหนังสือนะ
แต่อ่านไม่หมดเล่มหรอก จับเสร็จก็หลับ หุหุ


อะไรเอ่ย


มันคือม่านห้องน้ำ
ที่นี่ไม่มีน่ารักแบบนี้เลยต้องหอบมา

อันนี้พี่สาวให้ตอนไปส่งที่สนามบิน




ที่นี่ไม่มีทางมีน่ารักแบบนี้ขายเด็ดขาด
ซื้อจากคลองถม คู่ละ49บาท


ทั้งหมดนี้ ช๊อปในวันเดียว
สาระพัดเสื้อยืด ที่นี่ ไม่มีแบบที่ชอบน่ะ มีแต่ไซส์ใหญ่ๆ กะลายป้าๆน่ะ
นี่ยังไม่หมดนะ แต่ถ่ายชุดนี้ เพราะปลาบปลื้มตัวเอง
ที่ซื้อได้เร็วมาก แป๊บๆ ๆ ซื้อได้มาเป็นกอง



อันนี้เอาไว้สำหรับการเรียน เอามาด้วยเพระาที่นี่ไม่มีน่ารักแบบนี้ขายน่ะ
เขียนปากกาน่ารักๆ นี่มันมีความสุ๊ก มีความสุข
ความสุขที่หาซื้อได้ไม่กี่บาท



อันนี้น่ารักดี ก็เลยซื้อมา
แค่นี้ก็ต้องเอามาด้วย



นี่ก็ซื้อมาจากไทย เกือบสามร้อยแน่ะ แพงจัง แต่รูปสวยเลยยอมกัดฟันซื้อมา


ถูกทักว่าดำ เลยขนอันนี้มาทาแขน ไม่ใช่ทาหน้านะ
หวังว่าจะปรับผิวให้ขาวขึ้น หุหุ



รูปรวม
ความสุขเล็กๆน้อยๆ ที่หาซื้อที่นี่ไม่ได้ ก็เลยต้องหอบมา